XX, Autra vetz fuy a parlamen

XX.

Autra vetz fuy a parlamen

El cel, per bon' aventura;

E 'l vout fazion rancura

De las domnas que s van penhen;

Qu' ieu los n' auzi a dieu clamar

D' elhas qu' an fag lo tench carzir,

Ab que s fan la cara luzir

Del tench, com lo degran laissar.

Pero m ditz dieus mot francamen:

Monges, ben aug qu' a tortura

Perdon li vout lur dreitura,

E vai lay per m' amor corren,

E fai m' en las domnas laissar,

Que ieu non vuelh ges clam auzir;

E si no s' en volon giquir,

Ieu las anarai esfassar.

Senher dieus, fi m' ieu, chauzimen

Devetz aver e mezura

De las domnas, que natura

Es que lur cara tenguon gen,

Et a vos non deu enueiar,

Ni 'ls vout no us o degran ja dir,

Quar jamais no 'ls volran suffrir

Las domnas denan lor, so m par.

Monges, dis dieus, gran falhimen

Razonatz e gran falsura,

Que la mia creatura

Se gensa ses mon mandamen;

E doncs serian ab mi par,

Qu' ieu las fas totz jorns enveillir,

Si per penher ni per forbir

Podion pus joves tornar.

Senher, trop parlatz ricamen

Quar vos sentetz en altura,

E ja per sola penchura

Non remanra, ses un coven,

Que fassatz las beutatz durar

En las domnas tro al morir;

O que fassatz lo tench perir

Qu' om non puesc el mon ges trobar.

Monges, ges non es covinen

Que dompna s gens' ab penchura;

E tu fas gran desmezura,

Quar lur fas tal razonamen;

Si tu o denhesses lauzar,

Elhas non o degron suffrir

Aital beutat qu' el cuer lur tir

Que perdon per un sol pissar.

Senher dieus, qui ben penh ben ven,

Per qu' elhas se donon cura

E fan l' obra espessa e dura

Que per pissar no' s pert leumen;

Pus vos no las voletz gensar,

S' elhas se genson, no vos tir;

Abans lur o devetz grazir,

Si s podon ses vos belhas far.

Monges, penhers ab afachar

Lor fai manhs colps d' aval sofrir;

E no us pessetz ges que lur tir

Quant hom las fai corbas estar.

Senher, fuecs las puesca cremar,

Qu' ieu non lur puesc lur traucs omplir,

Ans, quan cug a riba venir,

Adoncs me cove a nadar.

Monges, tot las n' er a laissar,

Pus pissars pot lo tench delir;

Qu' ieu lur farai tal mal venir

Qu' una non fara mais pissar.

Senher, cuy que fassatz pissar,

A Na Elys devetz grazir

De Montfort, qu' anc no s volc forbir,

Ni n' ac clam de vout ni d' autar.

    Le Moine de Montaudon.