CORRESPONDENCIA CON FRANCISCO CASSAGIA.

CORRESPONDENCIA CON FRANCISCO CASSAGIA.

Fol. I.

Epistola in laudem Petri Michaelis Carbonelli Barcinonis tabellionis ab egregio viro Francisco Cassagia pontificii juris interprete edita et directa probissimo ac scientissimo Hieronimo Paulo jurisconsulto Barcinone apud urbem nuper degenti quia Romam iter fecere ex nostra urbe Barcinona.

Vir egregie: apud tabernam scriniariam nostri precelebris Carbonelli tuae affabili humanitati presentes quam raptim exarandas destinavi tuis preiucundis litteris provocatus quas meo licet nomini non direxeris nihilominus tamen pro meis accipio quando eas praefatus Carbonellus optinuit noste enim quemadmodum vir iste avidissimus sit et litteras ore patulo expectet ut que nec recentibus scriptis repleri queat omnia volvit ac revolvit cuncta rimatur sedulo ac perscrutatur diligenter disquirit undique si quid novitatis exoriatur vel elegantiae vel etiam venustatis eloquiis postquam demum a me uti insipido ac in huiusmodi minime erudito multa importunitate nihil prorsus obtinuit prosiliit in altum montes et colles circumquaque perlustrans an ibi aliquod lateret quo posset sua inexhausta aviditas satiari. Tandem apud Vallem Ebronicam quendam comperit sciolum satis et antiquarium virum ambidexterum atque utentem duplomate que non modo oratione soluta verum etiam pedestri eniteat vallicosa nymphas colit cui carmina proveniunt caelo deducta sereno accola silvarum faunos et satyros novit musisque edoctus Elicona bibit in antris Pyeridum ac Parnasi fonte nutritus multa super Priamo rogitans super Hectore multa existimo quod neque tanto viro repleri poterit inexplebilis huius Carbonelli capacitas nisi tu inde tuis amplissimis litteris Barcinonam nostram compleveris. Unde sibi ingentem copiam suppeditare possit neque nam domus sua librorum capax erit sed quasi per colonias exiens omnes bibliotecas resarciet. Vale decus et unicum solatium meum. Ex Barcinona X calendas junii 1475.

Tuus Franciscus Claranus. (*)
(*) Franciscus Cassagia cum Claranus sit cognominatus ab cunctis
 (ab eventu)?

Advertencia: Entre la fecha y la firma de esta carta se lee lo siguiente. "Non te decipiat amor rogo sed in veritate et iustitia consulas mihi. Si mea intersit istuc proficisci an potius hic debeam adhuc delitescere et bene velis oro cuncta rimari."

Viro perfacundo ac domino meo colendissimo

domino Hieronymo Paulo juris professori dignissimo.

Fol. I.

Franciscus Casassaia (Cassagia más arriba) ad P. Mich. Carbonellum.

Magna demum est tibi insita litterarum aviditas Carbonelle charissime quando amicum ut credebam tibi charissimum contempsisti ex eo quod te suis epistolis obruere veritus est plus ergo me litteras diligis Carbonelle sed quamvis sculptas et limatas epistolas desyderando protui perspicacitate ingenii excusabilis videaris at profecto meas efflagitando inexcusabilis videris que propterea quod te meis hactenus litteris adoriri noluerim proiecisti post tergum indignans quod ad te litteras non dedissem. Scio nam te non omnes litteras affectare sed que sunt tantum elegantes lacteoque eloquentiae fonte manantes possunt tuis scribatibus applaudare que mecum diu voluens quoniam meas ineptias contemplarer non sum arbitratus me dignum nec idoneum tuis auribus purgatissimis inculcari tuos etiam linceos oculos pertinescens quemquidem orthographiam ignorare persentirem risum et chachinnationem extimescebam quin etiam si singula verba ut ita dixerim olfacere voluisses undique tibi materiam perungendi ac subsanandi adesse quibus pregustatis et tandem tuo frustratus desyderio et spe nimium dilata afflictus quod ultimum restaret aut in frustra meas litteras lacerares aut igni cremandas traderes ut postquam sensus omnes panissent nihil amplius residui esset quod memoriam conservaret quamobrem quoniam litteras ad hoc inventas esse tradat antiquitas ut absentes aliquali affabilitate presentes reddant et has meas delirantes filaterias omni suavitate carentes conspicerem diutius recusari propalare posteamque mihi exploratum est penes te minime permansuras veniam igitur dabis si mihi parcere volui et me domi tutius continere caute decreverim quam cum tanta ignominia in publicum prodire nisi nam perspectum haberem tibi mea grata esse non posse te iam voluminibus obruissem verum ex Hieronymo mutuaberis et Fusterio quae tuis annalibus et regestis scribi mereantur nam sola sophocleo ea omnia digna coturno mea vero scripta etiam Carbonellum abhorrere existimo et suas membranas occupare non permissurum. Vale ergo Scribarum decus et me amplius pulsare desiste quia non sum conspicuus nec tuis praeclaris fascibus aptus extolles igitur predictos ad astra me vero terras inter raptare salubres permites contentus titulis caruisse tuis et laudibus iisdem. Barcinone anno jubileo (1450) XVII calendas Augusti.

Tibi deditus Franciscus Casassaia.

Scribe docto ac perfaecundo Michaeli Carbonello amico praeciduo plurimum honorando.


CORRESPONDENCIA LITERARIA.

CORRESPONDENCIA LITERARIA.

Para presentar más completa, si cabe, la figura del Archivero, cronista y literato Pedro Miquel Carbonell, cuyos detalles puede haber estimado el lector en el conjunto de los trabajos publicados hasta aquí; no hemos querido prescindir de dar a luz otra pequeña parte de sus escritos que, si no acaba de caracterizarlo, contribuye al menos a realzar la importancia que por algunos conocedores haya podido atribuirse a sus especiales conocimientos en materias harto generales, de manera que por la consideración de sus amigos, literatos como él, puede deducirse cual sería el concepto que hubo de merecer Carbonell, en su tiempo, en materias que no estaban tal vez al alcance ni siquiera de los que se distinguían en tal o cual ramo especial, como escritores públicos.

Comprende esta parte, como se verá por el título, una serie de cartas, copiadas todas del registro de Gerona (al que se refieren los folios respectivos, citados en cada una de ellas,) en las que se deslindan, indistintamente, varios puntos así de Historia, como de Gramática, y abundan consideraciones literarias, con el solo objeto de aclarar y fijar, ayudado de las opiniones de las personas competentes con las que estaba relacionado el literato: siguiendo, pues, el mismo orden bajo el cual se encuentran en el indicado registro, las colocamos en este punto, tanto porque comparativamente es menos su importancia, como para redondear, según antes indicamos, el plan que concebimos de presentar de la manera más completa posible el conjunto de opúsculos y demás trabajos, así históricos como literarios, debidos al personaje que es objeto de esta publicación.

Què vol Hitler ?

¿Què vol Hitler?  ¿ Qué quiere Hitler?  El estrecho vínculo entre el nazismo y el nacionalismo catalán Es bien sabido, gracias entre otr...