XXXIII.
Ja no vuelh do ni esmenda
Ni grat retener
Dels ricx ab lur fals saber,
Qu' en cor ay que los reprenda
Dels vils fatz mal yssernitz;
E no vuelh sia grazitz
Mos sirventes entr' els flacx nualhos,
Paupres de cor et d' aver poderos.
Rey Engles prec que entenda,
Quar fa dechazer
Son pauc pretz per trop temer,
Quar no 'l play qu' els sieus defenda,
Qu' ans es tan flacx e marritz
Que par sia adurmitz,
Qu' elh reys franses li tolh en plas perdos
Tors et Angieus e Normans e Bretos.
Rey d' Arago, ses contenda,
Deu ben nom aver
Jacme, quar trop vol jazer;
E qui que sa terra s prenda,
El es tan flacx e chauzitz
Que sol res no y contraditz;
E car ven lay als Sarrazis fellos
L' anta e 'l dan que pren sai vas Limos.
Ja tro son payre car venda
No pot trop valer,
Ni s cug qu' ieu 'l diga plazer
Tro foc n' abran e n' essenda
E 'n sian grans colps feritz;
Pueys er de bon pretz complitz,
S' al rey frances merma sas tenezos,
Quar el sieu fieu vol heretar N Anfos.
Coms de Toloza, la renda
Que soletz tener
De Belcaire us deu doler,
S' al deman faitz lonj' atenda
Vos e 'l reys que us es plevitz;
L' enprendemen n' er aunitz,
S' ar no vezem tendas e pabalhos,
E murs fondre, e cazer autas tors.
Ricx homes, mal yssernitz,
En vey hom vostres malz ditz,
E laissera us; s' ie us vis arditz ni pros,
Mas no us tem tan que ja m' en lays per vos.
Bernard de Rovenac.
