XXXIX.
Belh m' es quan d' armas aug refrim
De trompas lai on hom s' escrim,
E trazon prim
Nostri e lor,
E vey de senhas bruella;
Adoncx trassalh
Cor de vassalh,
Tro que sos cors s' erguelha.
Com de Tolza, on plus es prim
Lo ricx, vos vey de pretz al cim;
E vuelh qu' aissi m
Don dieus s' amor,
Cum part lauzor
Vostre ric pretz capduelha;
Sol qu' a un talh,
Qui ara us falh
May ab nos no s' acuelha.
La Marcha, Foys e Rodes vim
Falhir ades als ops de prim,
Per qu' ie 'ls encrim,
De part honor
E de valor,
Don quasqus si despuelha;
Qu' en tal sonalh
An mes batalh
Don non tanh pretz los vuelha.
Jamais no s cug que s desencrim,
Quar trop s' a levat peior crim
Qu' el de Caim,
Hom qui l' amor
Del ric senhor
De Toloza era s tuelha;
Quar qui defalh,
Ni a senhor falh,
Greu er que no s' en duelha.
Si 'l rey Jacme, cuy no mentim,
Complis so qu' elh e nos plevim,
Segon qu' auzim,
En gran dolor
Foran ab plor
Frances, qui qu' o desvuelha;
E quar defalh,
Qu' ades no salh,
Totz lo mons lo 'n reiruelha.
Engles, de flor
Faitz capelh o de fuelha;
No us detz trebalh,
Neys qui us assalh,
Tro qu' om tot vos o tuelha.
Guillaume de Montagnagout.
