XXIII.
Chantarai d' aquetz trobadors
Que chantan de manhtas colors;
El sordeyor cuida dir gen,
Mas a chantar lor er alhors;
Qu' entremetre n' aug cent pastors
Q' us no sap que i s monta o i s dissen.
D' aisso m' er mal Peire Rogiers,
Per que n' er encolpatz premiers,
Quar chanta d' amor a presen;
E covengra 'l mielhs un sautiers
En la gleisa, o us candeliers
Portar ab gran candela arden.
El segonz Guirautz de Bornelh,
Que sembla drap sec al solelh
Ab son magre chantar dolen
Qu' es chans de vielha portaselh;
E si s mirava en espelh,
No s prezaria un aguilen.
El tertz Bernatz del Ventadorn
Qu' es menres d' En Bornelh un dorn;
Mas en son paire ac bon sirven
Per trair' ab arc manal d' alborn;
E sa maire calfava 'l forn,
Et amassava l' issermen.
El quartz de Briva 'l Lemozis,
Us joglaretz pus prezentis
Que sia tro en Benaven;
E semblaria us pelegris
Malautes, quan chanta 'l mesquis,
Qu' a pauc pietatz no m' en pren.
En Guillems de Ribas lo quins
Qu' es malvatz defors e dedins,
E dis totz sos vers raucamen;
Per qu' ieu non pres ren sos retins,
Qu' atrestan s' en faria us chins;
E dels huelhs sembla vout d' argen.
El seizes N Elias Gausmars
Qu' es cavayers e s fai joglars;
E fai o mal qui lo y cossen
Ni 'l dona vestirs belhs ni cars,
Qu' aitan valria 'ls agues ars
Qu' en joglaritz, s' en son ja cen.
E Peire Bermon se baysset,
Pus qu' el coms de Toloza 'l det,
Qu' anc no soanet d' avinen;
Per que fon cortes qui 'l raubet,
E fe o mal, quar no 'l talhet
Aquo que hom porta penden.
L' ochen es Bernatz de Sayssac
Qu' anc negun bon mestier non ac
Mas d' anar menutz dons queren;
Que despueys no 'l prezei un brac
Pus a 'N Bertran de Cardalhac
Queri un mantelh suzolen.
El noves es En Raymbautz
Que s fai per son trobar trop bautz;
Mas ieu lo torni a nien,
Que non es alegres ni cautz;
Et ieu pres trop mais los pipautz
Que van las almornas queren.
A cuy anc d' amor non venc bes,
Sitot se canta de Coyden;
Vilanetz es e fals pages,
E ditz hom que per dos poges
Sai si logua e lai si ven.
E l' onzes Guossalbo Rozitz
Que s fai de son chan trop formitz,
Tan qu' en cavallairia s fen;
Et anc no fon tan ben guarnitz
Que per elh fos dos colps feritz,
Si doncs no 'l trobet en fugen.
El dozes us petitz Lombartz
Mas elh es d' aquelh eys parven;
Per q' us sonetz fai gualiartz
Ab motz amaribotz bastartz;
E luy apellon Cossezen.
Peire d' Alvernhe a tal votz
Que chanta cum granolh' en potz,
E lauza s trop a tota gen;
Pero maiestres es de totz
Ab q' un pauc esclarzis sos motz,
Qu' a penas nulhs hom los enten.
Lo vers fo faitz als enflabotz
Pierre d' Auvergne.
