VII.
Era nos sia guitz
Lo vers dieus Iheus Critz,
Quar de franqua gen guaya
Sui per lui partitz,
On ai estat noiritz
Et honratz e grazitz;
Per so 'l prec no 'l desplaya,
S' ieu m' en part marritz.
Ai! gentils Lemozis,
Lais, de belha paria,
Senhors e vezis
E domnas ab pretz fis,
Flors de gran cortezia;
Don plang e languis,
E sospir nueg e dia.
E quals que sia 'l critz
Del remaner auzitz,
Ja negus bes qu' ieu aya,
Ni rics luecs aizitz
No m tenra, ni conquitz,
S' avia 'ls votz complitz,
Qu' apres calenda maya
No sia guarnitz
Del torn, si dieus l' aizitz;
E s' a lui plaz ma fis
En leyal romania,
Lo tot li grazis;
Pero mas juns, aclis,
Soplei sa senhoria
Qu' els portz e 'ls camis
Nos endres vas Suria.
Honratz es e grazitz
Cui 'n dieu non es falhitz;
Que dieus vol et assaya
Los pros e 'ls arditz,
Et aquels a chauzitz;
E laissa los aunitz
E l' avol gen savaya
Per cui es traitz.
Ai! caitiu mal assis,
Cum vos etz tuit aucis!
C' avers e manentia
Vos tol paradis,
Qu' avar etz e ressis
Tan q' us far no poria
Qu' a dieu abellis,
Per que dieus vos desfia.
Hueimais es Antecritz
Al dan del mon issitz,
Que tot lo bes s' esmaya,
E 'l mals es salhitz,
Qu' els fals prins a sazitz
E pres, et endormitz
El peccat, qu' els esglaya
E 'ls ten morns e tritz;
Qu' el reys cui es Paris
Vol mais a sant Daunis,
O lai en Normandia,
Conquerr' esterlis,
Que tot quan Safadis
A ni ten en baillia,
Don pot esser fis
Qu' aissi cum deura sia.
Ar laissem los giquitz
Remazutz, escarnitz,
Et ab obra veraya
De bona razitz
Sia per nos servitz
Lo vers sans Esperitz,
Cui preguem que ns atraya,
Ab faitz afortitz,
Al dan dels Sarrazis,
Si qu' en sia conquis
Lo sans luecs, e la via
Faita als peleris
Que nos tolc Saladis;
Don la verges Maria,
Cui dieus benezis,
Nos sia guerentia.
Ai! dos miracles fis!
Vos e 'l pros Peitavis
Sal dieus e benezia,
Car lui sui aclis,
Et a nos peleris
Lais venir en Suria,
Qu' el coms Baudonis
E 'l pros marques y sia.
