Serveri de Gironne.

Serveri de Gironne.


A greu pot hom conoisser en la mar

Cami, sitot s' en passa linhs e naus;

E sitot s' es la mars plan' e suaus

Pot greu l' aigua planamen mezurar;

Encaras mens ve ni conoys e sap

L' engenh e 'l mal qu' en falsa femna cap.


E qui l' auzelh ve contra 'l cel volar,

Greu pot saber lo loc on s' an ni s paus,

E las fuelhas d' un pin e de dos faus

Pot greu, e 'l cel las estelas, comtar;

Encaras mens cre que ses dan escap,

Qui vil femna acuelh dins en son trap.


E cel que ve per una roc' anar

Una serpen, ab qu' el ver dire n' aus,

Greu y ve pas, cami, tras' et esclaus,

On pusc', aissi cum la serpens, passar;

Encaras mens, e non o dic a gap,

D' avol femna estors que no y mescap.


A greu pot hom lo solelh aturar,

E tant obrar que blasmes sia laus,

Et ors anhelh, e galhs grua e paus,

E la luna, quant es creyssens, mermar;

Encaras mens cre que nulh be acap

S' ab femna vil vol jazer sotz un drap.


E pot hom greu los quatre vens liar

Si qu' els tenha dins sa maison enclaus;

Et un leon, quant es esquius e braus,

Pot greu aissi cum cavalh enfrenar;

Encaras mens pot venir a bon cap

Ab vil femna, qu' a tot ben no l' arap.


La dona 'ls cartz e sobrepretz a 'n cap

D' ensenhamen e de laus, ses tot gap.


Al rey Peire nulh autre rey no sap,

Per qu' ab Dieu tratz totz sos faitz a bon cap.

___


Baile, jutge, cosselhier d' aut senhor,

Devon aver mans bos aips per razo;

A cascun tanh qu' aya perfectio

En so que te, membran del criator;

E deu aver leu apercebemen

Ab membransa e san entendemen,

E que sia cortes e gen parlans,

Et ab belhs ditz sos fis cors acordans.


E deu temer lo Senhor per amor,

E que per temps carvenda e perdo

E sia purs, subtils ab engenh bo,

Humils e francs al gran et al menor;

E no paus platz ni fass' afortimen

Lay on non deu, ni paus leu jutjamen

Lay on forsa sia ni poders grans,

Ni dreg menan no si' en res duptans.

Aman vertat tot fals acuzador,

Esquiu lunhan, messonj' e fag fello;

E deu aver savia entensio,

E voler pro e mais mil tans honor;

E costumatz tanh que sia tan gen

Que governar se puesca tota gen,

E de totz selhs que penran tort aidans,

Et a cascun son dreg adreg bailans.


E trop manjar esquiv' e la calor

Del vi que tolh sen, donan mal resso,

E femnas vils, e selhs qu' ab erguelh so,

Qu' azira Dieus mais que nulh' autr' error;

E non dezir' aver aur ni argen,

Mas dignetat am' e pruesm' e paren,

E dels estranhs e dels justz si' amans,

E dels sans locx de Dieu curos gardans.


E no s biays per grat ni per temor

Qu'a son senhor lial cosselh no do,

Esgardan be renda e messio

Per mielhs saber e triar lo maior;

E deu esser d' azaut aculhimen

A totz aquels qu' en la cort son venen,

E de totas novelhas demandans,

E dels sotzmes als grans ops cofortans.


E deu sofrir la complection gen

D' aquels sotzmes a ley de passien;

E si mais a sia pus merceyans,

E ja non er l' us dels autres clamans.

La dona 'ls cartz e sobrepretz a 'n sen,

E 'l nostre reys cor ab mais d' ardimen

Qu' Alixandres, Olivier ni Rotlans,

Qu'ab pauc dels sieus es fortz otra 'ls pus grans.

//

https://www.literaturaeuropea.es/autores/antologia-de-trovadores/cerveri/

Lanfranc Cigala. Ges eu non sai com hom guidar se deia

Lanfranc Cigala.


Ges eu non sai com hom guidar se deia

Segon lo temps e la sazon que cor,

Q'om de servir non a grat ni lauzor;

Non dic eu ges per o q'om s' en recreia,

Qar de tan pauc non es hom offendenz,

Si tot o fai desapensadamenz,

Q'el non sia malvolgutz e blasmatz;

Aiso mi par ben juecs desegalatz,

Qu'el bes sivals degr' esser grazitz tan

Com es blasmatz lo mals a cels qu' el fan.


Mas sazos es, pos dreitz non seignoreia,

De mudar cor e de cambiar color,

E que semblon li leial trichador

E li plus fin jugador de correia;

Mas savis hom non pot esser fegnenz,

Greus causa es, mas adoncs par sos senz

Quan no 'l sobra talanz ni voluntatz;

Qu'el savis hom, quan ve qu' es enganatz,

Si l' engan pot revirar ab engan,

Non pot miels far aparer son sen gran.


Dieus fon traitz, per que no s taing qu' om creia

Semblan ni ris ni salut de trachor,

Que denan ri e mostra far honor,

E pois detras poing l' amic e 'l guerreia;

Non pot esser plus mortals faillimenz,

Qar de Judas, qui s' en pendet als venz,

Saben per cert que no il fo perdonatz;

Mas eu sivals meillor conven lor fatz,

Sol pendan si li fals que trait m' an,

Qu' ieu lor perdon mon enueg per lor dan.


S' ieu sui traitz, temps mi don Dieus qu' ieu veia

Que d' aital juec posca jogar a lor,

E qui d' aisso mi tengues traidor,

Pauc de saber auri' e trop d' enveia,

Que segon dreg non es ges traimenz

Trair trachor; qu' aissi tot engalmenz

Com es trair son amic malvestatz,

Es son trachor trair pretz e bontatz;

Per que non fail de ren, al meu semblan,

Qui de trair son trachor a talan.


Non dic eu ges, pos lo traitz plaideia

Ab son trachor, ni 'l ten sa bon' amor,

Que ill deia pois percassar desonor,

Qar dreitz no 'l vol ni razos no l' autreia,

Que quant hom fai perdon grazidamenz,

Non entendatz dels gratz que forsa venz;

Tot atressi taing que sia oblidatz

Lo faillimenz, co s' anc jorn no fos natz;

E qui pois vai son trachor mal sercan

De blasm' el trai, e sobre se l' espan.


S' ieu sui traitz, ges n' ai fag fin, ni fatz

Perdon, per qu' ieu non puosc esser blasmatz:

Mas, si venra sazos, ben ai talan

Dels fals trachors trair que trait m' an.

Què vol Hitler ?

¿Què vol Hitler?  ¿ Qué quiere Hitler?  El estrecho vínculo entre el nazismo y el nacionalismo catalán Es bien sabido, gracias entre otr...