XLVI.
En luec de verjanz floritz
E foillatz,
Volgra per champs e per pratz
Vezer lansas e penos,
Et en luec de chanz d' auzeus
Auzir trompas e flauteus,
E granz retinz de colps e de cridanz;
C' adoncs fora cabalos lo mazanz.
Bel m' es lo retinz e 'l critz
Dels armatz,
Can sui ben encavalgatz
Et ai bellas garnizos;
C' aitan gai sui et irneus
A l' encontrar dels tropeus,
Com li privat en chambras e parlanz,
E tan volgut com il en cochas granz.
Per qu' eu volgra fos partitz
Lo prezatz
Reis N Anfos de sos regnatz,
Qu' adoncs faria dels pros
E dels valenz sos chapdeus;
Qu' en faitz perillos ni grieus
Non ten pro lauzenziers ni sopleianz,
C' al maior ops li fail cors e talanz.
Mas trop mi par endurmitz,
Que m desplatz,
Car en vey desconortatz
Los sieus, e meins corajos;
E s' ara, mentr' es noveus
L' afars, non conorta 'ls sieus,
Venir l' en pot tals mescaps e tals danz
Qui 'l fara pro, si 'l restaur' en des anz.
Reis N Anfos, ja 'ls crois marritz
Non crezatz,
Ni 'ls feingnenz alegoratz,
Car amon dinz lur maizos
Mais bos vis e bos morseus
C' ab afan penre casteus,
Ciutatz ni reignz, ni faire faitz prezanz,
Tan lur es cars legors e pretz soanz!
Vai dir, sirventes noveus,
Celleis cui sui miels sieus,
Qu' el bes que m fai es a totz los prezanz
Enantimenz, e als crois desenanz.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Muchas gracias por comentar. Moltes gràcies per comentar.
Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.