XXXIV.
Del tot vey remaner valor
Qu' om no s n' entremet sai ni lay,
Ni non penson de nulh ben say,
Ni an lur cor mas en l' aor;
E meron mal clercx e prezicador,
Quar devedon so qu' a els no s cove,
Que hom per pretz non do ni fassa be;
Et hom que pretz ni do met en soan
Ges de bon loc no 'l mov al mieu semblan.
Quar dieus vol pretz e vol lauzor,
E dieus fo vers hom, qu' ieu o say;
Et hom que vas dieu res desfay,
E dieus l' a fait aitan d' onor,
Qu' al sieu semblan l' a fait ric e maior,
E pres de si mais de neguna re;
Doncx ben es folhs totz homs que car no s te,
E que fassa en aquest segle tan
Que sai e lai n' aya grat on que s n' an.
Ar se son faitz enqueredor
E jutjon aissi com lur play;
Pero l' enquerre no m desplay,
Ans me plai que casson error,
E qu' ab belhs digz plazentiers ses yror
Torno 'ls erratz desviatz en la fe,
E qui s penet que truep bona merce;
Et en aissi menon dreg lo gazan
Que tort ni dreg no y perdan so que y an.
Enquers dizon mais de folhor
Qu' aurfres a dompnas non s' eschay,
Pero si dompna piegz no fay
Ni 'n leva erguelh ni ricor,
Per gen tener no pert dieu ni s' amor;
Ni ja nulhs homs, si 'lh estiers be s capte,
Per gen tener ab dieu no s dezave;
Ne ylh per draps negres ni per floc blan
No conquerran ja dieu, s' al re no y fan.
Tug laisson per nostre senhor,
Nostre clercx, lo segle savay,
E no pessan mas quan de lay
Aissi 'ls guart dieus de dezonor,
Cum elhs non an ni erguelh ni ricor,
Ni cobeytatz no 'ls enguana ni 'ls te,
Ni volon re de so belh que hom ve;
Res no volon, pero ab tot s' en van;
Pueys prezon pauc qui que s' i aia dan.
Sirventes, vay al pros comte dese
De Toloza, membre 'l que fag li an,
E guart se d' elhs d' esta hora enan.
Guillaume de Montagnagout.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Muchas gracias por comentar. Moltes gràcies per comentar.
Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.