II.
Mon chan fenisc ab dol et ab maltraire
Per tos temps mais, e 'l tenc per remazut,
Quar ma razon e mon gaug ai perdut
E 'l melhor rey que anc nasquet de maire;
Larc e gen parlan
E ben cavalguan,
De bonas faissos,
Per far grans honors;
Tan tem que m destrenha
Lo dols que m' estenha,
Per qu' ieu vau parlan;
A dieu lo coman
Qu' el met' al latz sanh Joan.
Reys dels cortes e dels pros emperaire
Foratz, senher, si acsetz mais viscut,
Quar reys joves aviatz nom agut,
E de jovent eratz capdels e paire.
Ay! ausberc e bran,
E belh bocaran,
Elms e gonfanos,
E perpong e pan,
Et joys et amors
Non an qui 'ls mantenha,
Ni qui los retenha,
Qu' ab vos s' en iran
E lai passaran,
E tug ric fag benestan.
Gent aculhir e servir de bon aire,
E belh respos e ben siatz vengut,
E gran ostal paguat e gen tengut,
Dos e grazirs et estar ses tort faire,
Manjar ab mazan
De viul' e de chan,
Ab pros companhos
Ardit e prezan
Del mon los melhors,
Tot vol c' om o tenha,
Que ren non retenha
Al segle truan
Que 'l malastruc an,
Que m mostret tan belh semblan.
Senher, en vos non era res a faire,
Que tot lo mons vos avia elegut
Pel melhor rey que anc portes escut,
E 'l plus ardit e 'l melhor torneyaire;
Des lo temps Rotlan,
Ni de lai denan,
No fo hom tan pros
Ni tan guerreian,
Ni don sa lauzors
Tan pel mon s' empenha,
Qu' aissi lo reveinha,
Ni que l' an sercan,
Per tot aguaran,
D' Orien tro 'l sol colguan.
Senher, per vos mi vuelh de joy estraire,
E tug aquilh que us avian vegut
Devon estar per vos irat e mut,
E jamais joys la ira no ns esclaire;
Engles e Norman
Breton et Yrlan
Guiana et Guascos
Et Angiers prezan
E Maines e Tors,
Fransa tro Compenha
De plorar no s tenha;
E Flandres e Guan
Tro 'l port d' en Guinssan
Ploron e li Alaman.
Lorench e Braiman,
Quan torneyaran,
Auran dol, quan no us veyran.
Non pretz un bezan
Ni 'l colp d' un aglan
Lo mon ni selhs que y estan,
Per la mort pezan
Del bon rey prezan
On tug devem aver dan.
