XXII, Cor ai e voluntat

XXII.

Cor ai e voluntat

Que fes us precx prezatz,

S' ieu ben far lo sabia;

E volgra m fos donatz

Sens e sabers assatz,

Sels qu' als precx convenria.

Dona sancta Maria,

Preyatz Ihesus, si us platz,

Cui es Cristz apellatz

E de paradis via,

Qu' ampar l' anima mia,

Si cum plazer li sia;

Que m perdon mos peccatz

Qu' ai pessan cogitatz

E ditz per ma folia,

Sels qu' ai obrat man dia,

Aissi quo non devia,

Don soi mot encolpatz;

Dona de dignetatz,

Vos m' en faitz guerentia.

Enquer prec que m vallatz,

Dona, e que m sofratz,

Qu' ieu vos laus tota via;

Pero crey qu' es vertatz

Que, si 'l sen dels prelatz

E 'l saber de clercia

Hom ajustar podia,

Et ieu poder avia

Qu' en mi fosson justatz,

Non seria bastatz

Ni 'l mile non auria

Del saber qu' obs m' auria

Al laus qu' ieu dir volria;

Dona, 'ls bes que son datz

En vos qu' enlumenatz

Tot lo mon que s perdia,

Per vos se salva e s guia;

Per qu' ieu dic ses fadia

Per vos son restauratz,

Dona, 'ls que son salvatz;

Aidatz me, qu' ieu sals sia.

Qu' ieu crey, si vos m' aidatz

Ni mos precx escoutatz,

Tant etz de dieu amia,

Leu sera acabatz

Mos precx et yssaussatz

Mielhs que no m tanheria,

Segon que ieu fallia

El temps que mal vivia;

Pero sui m' en laissatz,

Don prec merce m' aiatz,

Qu' estiers non puiaria

A la gran companhia

On es tot' alegria

De dieu qu' es trinitatz;

Ni veyria sa fatz,

Si merce no m valia.

O! maire de dieu pia,

No truep en vos fadia,

Sivals aitan m' aidatz

Quan que sia passatz,

Qu' ieu pres dels sanys estia.

Le frère mineur, moine de Foissar.